Każdy chciałby mieć piękny, uroczysty pogrzeb. Są jednak osoby, dla których to pragnienie może pozostać niespełnione. Bezdomność jest zawsze dramatem, zarówno za życia, jak i po czyjejś śmierci. Jak zatem wygląda pochówek osoby bezdomnej?

Ludzie starsi z rozrzewnieniem wspominają te czasy, gdy rodziny były wielopokoleniowe - i gdy te kilka pokoleń mieszkało blisko siebie, a bywało, że nawet w jednym domu. To nie tylko pozwalało doświadczać - zwłaszcza seniorom - codziennej troski i pomocy ze strony dzieci oraz wnuków, ale także okazywało się ważne wtedy, gdy nadchodził kres życia. Mówiło się wtedy "Jak dobrze, że będzie miał mnie kto przynajmniej pochować..."

Po śmierci Bliskiej Osoby przywołujemy często jej ostatnie słowa. Wydają się nam one ważne, a czasem i kluczowe. Szukamy w nich ukrytych znaczeń i wskazówek. Co zatem mówią ludzie u kresu życia?